Mijn dochter (bijna 18) meldde mij deze week dat zij een keuze had gemaakt. Voor school moest zij een richting kiezen. Zo’n keuzemoment herken je vast wel van jezelf vroeger of van je eigen kinderen. De opleiding bestond tot dat moment uit twee (best verschillende) richtingen. Als je start met een opleiding en je weet nog niet wat je wilt, dan voelt dat logisch. Je kunt een periode proeven aan beide richtingen, voordat je een definitieve keuze maakt. En nu was dat keuzemoment daar…
Eerlijk gezegd wist ik natuurlijk dat dit moment er een keer aan zat te komen, maar ik wist niet precies wanneer de keuze gemaakt moest worden. Haar mededeling (want dat was het) kwam dan ook een beetje als een verrassing. Er was geen moment geweest waarop we de opties hebben besproken en toch heeft zij een duidelijk eigen keuze gemaakt (slechte moeder of zelfstandige dochter? … ik houd het even op de laatste… 😉).
Nadat ik de verwondering te boven was, werd ik nieuwsgierig en vroeg ik haar: ‘Wat is dan je gedachte om juist déze keuze te maken?’
Het antwoord: ‘Deze richting spreekt mij het meeste aan, de andere richting was té gemakkelijk…’ Maar ook: ‘Anderen hebben ervoor gekozen om beide richtingen naast elkaar te blijven doen’ (dat kon dus blijkbaar ook nog…). ‘Daar had ik ook voor kunnen kiezen, maar ik ga met de andere richting toch niets doen…’
Ja, logisch toch!
En toch is dat niet altijd zo logisch. Een duidelijke keuze maken is voor veel mensen niet zo vanzelfsprekend. Het maken van de ene keuze, sluit een andere keuze uit, denken zij. En deze Fear Of Missing Out (FOMO) maakt bijvoorbeeld dat je allebei de richtingen kiest. Feitelijk kies je niet, waardoor álle opties open blijven. Er ontstaat geen échte focus! En dus ook geen vakmanschap! Want leren doe je optimaal door focus, aandacht en oefening.
En tóch is deze keuze voor mijn dochter niet definitief, zegt zij. Volgend jaar examen, met volle focus op deze richting. Na deze opleiding gaat zij opnieuw kiezen. Dan ziet ze wel weer…
‘Je kunt het leven blijven (her)ontwerpen door keuzes te blijven maken.’
Jean-Paul Sartre
Dochterlief heeft dat blijkbaar intuïtief ingezien. Haar keuze voor nu is duidelijk, maar ze houdt haar opties open. ‘Ik ben dus best wel trots op haar’. 😊
Dit soort keuzemomenten in het leven voelen vaak erg bepalend voor het vervolg van je loopbaan. Dat maakt dat veel mensen keuze stress ervaren. Door de keuzestress ontwikkelen velen van ons belemmerende gedachten, die het maken van een keuze nog moeilijker maakt. Ze verkrampen en weten niet meer wat ze moeten doen.
Voorbeelden van deze belemmerende gedachten?
- Je twijfelt omdat je gelooft dat er maar één keuze is die perfect bij je past;
- Je durft geen keuze te maken omdat je bang bent om de verkeerde keuze te maken;
- Jij denkt dat deze keuze voor altijd is!
Herken je dat bij jezelf?
De beste les volgens mij: je kunt elke dag een nieuwe keuze maken!
Maarrr… geef je keuze wel de kans om ‘volwassen’ te worden. Geef het focus en geef het de tijd! Daarna besluit je of je er op voortborduurt of dat je een nieuwe keuze maakt. En zo geef je je leven en je loopbaan langzaam vorm.
Durf jij geen nieuwe keuze te maken in je loopbaan, maar ben je ook niet meer trots op het pad dat je eerder hebt gekozen? Ontvang mijn Ebook ‘Iedereen trots op zijn werk’ gratis!
Je eerste keuze is dan gemaakt en meer zullen er volgen! Daar twijfel ik niet aan!