‘Maar wat doe ik nou eigenlijk?’ denk je aan het einde van een weer veel te volle werkdag. Ja, je hebt een collega blij gemaakt omdat je direct actie hebt ondernomen. Je hebt een inwoner of ondernemer netjes te woord gestaan. Je hebt de prangende vraag van de gemeentesecretaris uitgezocht en beantwoord. Allemaal heel belangrijk. Maar is dat zo? Hoe belangrijk waren eigenlijk al deze acties? Belangrijk voor jou of belangrijk voor hen?
Het kriebelt al een tijdje bij je. Je werk kost je veel energie. Je bent moe. Je verlangt ernaar om je werk zelf in te kunnen delen. Je wilt graag de dingen doen waar je zin in hebt. Je wilt graag weer energie hebben aan het einde van de dag. En het allerliefst alweer zin hebben in de volgende dag en de dag erna. Want je weet dat je ook dan weer aan de slag kunt met dat wat je graag doet en goed kan.
Waar gaat het mis?
Alles wat je doet is gericht op de korte termijn. Je werkt vooral ad hoc. Zonder plan. Zonder visie. Je neem nooit meer echt tijd om stil te staan bij wat jij wil voor de lange termijn. Je staat zelfs niet meer stil bij wat je volgende week gaat doen. Ja, zeg je tegen jezelf, ‘daar heb ik de tijd niet voor!’
Of neem je er de tijd niet voor? In ieder geval sta je toe dat anderen de tijd in je agenda regeren. Jij staat toe dat je je dag vult met 101 dingetjes waar je anderen mee helpt, maar waar jij geen energie van krijgt.
‘Als je doet wat je altijd deed, krijg je wat je altijd kreeg’.
Je realiseert je dat jij zelf iets moet doen om hier verandering in te krijgen. En jij bent dat waard! Jij hebt genoeg kwaliteiten die je in kunt zetten. Zitten afwachten tot er vanzelf iets verandert heeft geen zin. Jij bent degene die de verandering in gang kan zetten. Hoe? Je kunt beginnen met het luisteren naar jezelf en wat voor jou echt belangrijk is.