… als je het naar je zin hebt in je werk
Ken je dat gevoel? Je telt de dagen af tot je vakantie. Even weg van alles. Geen werk, geen collega’s, geen overvolle mailbox. Gewoon een paar weken ademhalen. En als je dan eindelijk op dat strandbedje ligt, voel je pas hoe moe je eigenlijk bent. Hoeveel energie het je heeft gekost om vol te houden. En ergens, diep van binnen, weet je: zo hoort het eigenlijk niet te zijn.
Afgelopen week dacht ik daar weer aan, toen ik in gesprek was met een aantal coachees. Wat ik héérlijk vind om te doen!
De vakantieperiode is voor mij altijd wat rustiger qua afspraken. Dat geeft ruimte om achter de schermen te werken aan nieuwe ideeën, mijn website of het aanscherpen van mijn aanbod. Ook heel fijn!
Maar eerlijk? Het ultieme gevoel van ‘er toe doen’ is voor mij toch echt het één-op-één contact met mijn coachees. Het moment dat iemand tegenover me zit en we samen op zoek gaan naar wat hem of haar écht drijft.
Daar gebeurt het. Daar voel ik: dit is waar het voor mij om draait.
Het verlangen naar rust
Veel mensen dromen van vakantie omdat ze verlangen naar rust. Naar even niets hoeven. Maar wat als je werk je juist energie zou geven? Dat vakantie (bijna 😉) niet nodig is, omdat je werk je elke dag energie geeft? Stel je voor dat je niet meer aftelt tot de volgende vakantie, maar dat je werk zélf voelt als een plek waar je tot rust komt.
Misschien klinkt dat als een utopie. Zeker als je moe wordt van je werk. Je weet namelijk niet beter. Oké-werk voelt normaal.
Maar jij hoeft je daar niet bij neer te leggen…
Zij hebben de stap gezet
Laat ik je geruststellen: je bent heus niet de enige.
Nog even over vorige week…
Neem nou de dame van 66 die ik sprak. Ze wil blijven werken, voelt zich nog lang niet ‘afgeschreven’. Maar ze vraagt zich af: wat past er bij mij voor de periode tot en na mijn pensioen? Ze voelt dat ze nog lang niet klaar is met werken en wil van betekenis zijn, op een manier die bij haar past. Nu haar contract niet is verlengd, wil ze zich focussen op iets anders dan ze tot nu toe heeft gedaan.
Of de jonge vrouw die haar baan heeft opgezegd omdat het energielek te groot werd. Ze zoekt nu naar een combinatie van denken en doen, iets waar haar hoofd én haar handen blij van worden. Ze heeft nu ruimte en rust gekregen om te solliciteren, maar werd daar toch in tegengehouden. Dus eerst hebben we haar weerstand tegen solliciteren aangepakt. Zodat ze zichzelf wel durft te profileren, op haar eigen manier.
En dan sprak ik nog de coachee die via haar werkgever een traject volgt. Ze is altijd tevreden geweest, maar er komen veranderingen aan. Ze weet nog niet op welke manier zij daarin zal passen en wil zichzelf beter leren kennen, zodat ze straks niet overvallen wordt door keuzes die niet bij haar passen.
Herken jij jezelf in een van deze verhalen?
Misschien herken je het wel: je werk is best prima, maar je weet dat er veranderingen aankomen. Of… er knaagt iets. Je merkt dat je steeds vaker met een vlak gevoel naar huis gaat. Je doet wat er van je gevraagd wordt, maar écht energie krijg je er niet van.
Het voelt alsof je vastzit in oké werk, terwijl je diep van binnen weet dat er meer in je zit.
Wat gebeurt er als je niets doet?
Als je blijft waar je bent, verandert er waarschijnlijk weinig. Je blijft hangen in een baan die niet meer past. Je energie lekt langzaam weg. Je wordt moe, prikkelbaar, misschien zelfs onzeker over jezelf. Het plezier verdwijnt. En voor je het weet, ben je alleen nog maar aan het overleven. Je leeft van vakantie naar vakantie, in de hoop dat het daarna beter wordt.
Ik weet nog goed hoe dat voor mij voelde. Jarenlang werkte ik als HR-adviseur bij de gemeente. Mijn functie veranderde langzaam naar een meer strategische rol in plaats van een mensgerichte rol. Ik paste me ongemerkt aan, deed wat er van me werd verwacht, en vergat stap voor stap waar ik zelf blij van werd.
Tot ik in een bijeenkomst toegaf dat ik niet meer TROTS was op mijn werk. Ik verlangde naar meer betekenis, meer energie, meer mijzelf. Tijdens die bijeenkomst werd ik me bewust van deze gevoelens. Maar in eerste instantie deed ik er (nog) niks mee.
Eerste stap: jezelf serieus nemen
Wat zou er gebeuren als je dit soort gevoelens serieus zou nemen? Als je niet langer wacht tot het ‘rustiger’ wordt, maar nú begint met ontdekken wat jij nodig hebt?
Je hoeft niet meteen je baan op te zeggen of het roer radicaal om te gooien. Zou ik zeker niet adviseren.
Het begint vaak met een klein stapje. Een eerlijk gesprek met jezelf. Waar krijg jij energie van? Waar ben je goed in? Waar verlang je naar in je werk?
En ja, dat kan spannend zijn. Want keuzes maken is niet makkelijk. Je blijft al snel hangen in je eigen gedachtenkronkels of in gewoontegedrag.
Samen op zoek naar jouw Werkgeluk
In mijn één-op-één coaching gaan we sámen op zoek naar wie jij bent, wat je nodig hebt en wat je wilt. Geen standaard antwoorden, geen druk vanuit je werkgever. Met alle aandacht voor jouw talenten, jouw verlangens en jouw belemmeringen.
Zodat je weer helderheid krijgt. Rust. Zelfvertrouwen. En uiteindelijk de moed om keuzes te maken die écht bij jou passen.
Het mooiste is: je hoeft niet te wachten op de volgende vakantie om je weer goed te voelen. Je kunt nu al beginnen.
Ben jij toe aan een volgende stap?
Voel je dat het tijd is om te ontdekken wat er nog meer mogelijk is voor jou? Laten we dan samen in gesprek gaan. In een persoonlijk klikgesprek verkennen we samen welk coaching traject bij jou past. Geen verplichtingen, gewoon kennismaken en kijken of het klikt.
Tot snel!
Even voorstellen...
Ik ben Lisa van den Berg, van WaarTalent Loopbaancoaching. Loopbaancoach en werkgelukcoach. Onafhankelijk. Erkend door NOLOC.
Als Loopbaancoach help ik introverte professionals met Loopbaankeuzes maken.
Wil je kennismaken? Neem contact met mij op!


