Bekentenis: ik bel niet graag…

Ik beken: Vroeger, ’toen ik nog jong was 😉’ had ik een hekel aan iemand opbellen. Zo, dat is er uit!

Het liefst stelde ik het uit om iemand op te bellen of belde ik helemaal niet. En als ik er dan niet aan ontkwam, dan brak het zweet me uit, werd ik onzeker en ging ik hakkelen of viel ik stil. Ik hield het gesprek het liefst zo kort mogelijk.

Terwijl ik totaal geen moeite heb, om persoonlijk met iemand in gesprek te gaan. Sterker nog, daar zit mijn grootste talent! 🧡

Maar de telefoon pakken? Nee!

Dat kostte toen, en nu ook nog wel eens, zóveel energie.

Het feit dat ik de ander niet kan zien, maakt dat ik denk dat ik de ander stoor. Ik zie de ander niet, dus ik kan niet anticiperen op wat ik zie. Ik weet dan ook niet hoe mijn woorden overkomen op de ander.

Omdat het een telefoongesprek is, heb ik weinig tijd om na te denken over wat ik wil zeggen. Ik vind het dan lastig om spontaan en direct te reageren. Mijn meer introverte karakter helpt niet mee.

Ook in mijn bedrijf kom ik mijn schroom voor het nabellen van mogelijk geïnteresseerden tegen. Ik denk dan, mailen kan toch ook. Dus kies ik eerder voor die weg.

Het afgelopen jaar echter, heb ik naast mijn bedrijf de functie van MatchMaker bij Hart voor Woerden mogen uitoefenen. Mijn belangrijkste taak? Potentiële vrijwilligers opbellen. 😊

Wow, wat heb ik het afgelopen jaar kunnen oefenen. En wat blijkt? Ik kán het wel! Ik kan gewoon de telefoon pakken en iemand opbellen. Het voelt dan ook als een overwinning op mezelf. 🦚

Ook in het zetten van nieuwe loopbaanstappen, kun je behoorlijk last hebben van het niet durven bellen. Je wilt wat meer informatie hebben over de vacature bijvoorbeeld. Of je wilt goed voor de dag komen, na je sollicitatie, en je stem laten horen. Je angst om te bellen verkleint echter je kansen…

Heb jij moeite om de telefoon te pakken? Drie tips:

✔ Inplannen

Ik houd rekening met het tijdstip op de dag, waarop ik bel. Zowel voor mezelf als voor de ander. Van te voren maak ik een paar korte aantekeningen, zodat ik precies weet wat ik ga bespreken en in welke volgorde. De eerste vraag zet het gesprek al in gang. ‘Bel ik gelegen?’.

✔ Visualiseren

Ik probeer me te verplaatsen in de persoon die ik bel en in het resultaat dat ik wil bereiken. Ik ‘zie’ de positieve uitkomst van het gesprek voor me. Mijn verbeelding maakt dat de spanning weggaat en ik het gevoel heb dat ik het kan.

✔ Rust zoeken

Ik ga er echt even voor zitten, zodat ik me kan concentreren op het telefoongesprek. Het liefst in een rustige omgeving met weinig afleiding. Om uitstel te voorkomen, verplicht ik mezelf om binnen een bepaalde tijd daadwerkelijk te bellen.

Op deze manier pak ik veel zelfverzekerder de telefoon. En dat werkt!

Wil jij met je ontwikkeling aan de slag, omdat je voelt dat het je tegenhoudt in het zetten van nieuwe loopbaanstappen?