Waar zit toch die pauzeknop?

Je hoort het om je heen. En nu was het voor mij ook zover. Twee streepjes op de zelftest. Eindelijk positief! Ik schrok ervan, maar was niet verbaasd.

Niet dat ik er op zat te wachten hoor. Zeker niet. Het komt nooit uit. Nu dus ook niet.

Toch moest ik even op de pauzeknop drukken. Afspraken verzetten, even geen contacten met anderen. Ook niet die leuke netwerkbijeenkomst die ik gepland had staan… Balen!

Ondanks dat het lijf het duidelijk aangeeft, wil het hoofd er toch niet in mee. In plaats van in bed blijven en uitzieken, ging ik toch elke dag ‘aan mijn werk’. Weliswaar thuis, maar toch. Waarom is het toch zo moeilijk om toe te geven dat er even niets hoeft…?

Ik zie het ook bij mijn coachees. De wens tot vertragen is duidelijk aanwezig. Het onbewuste gedrag is echter zo’n patroon geworden, dat het moeilijk is om toch gas terug te nemen.

Eén coachee wil de periode van ‘in between jobs’ gebruiken om lichamelijk en geestelijk tot rust te komen. De tijd gebruiken om alles weer eens op een rijtje te zetten. Echter de hoeveelheid sollicitaties die ze inmiddels de deur uit heeft gedaan heb ik niet geteld, maar het gaat maar door… Allerlei patronen zitten daar achter. Onbewust gedrag.

Het is waar dat meer dan 80% van wat we doen, voortkomt uit onbewust gedrag! Ga er maar aan staan om dat te veranderen. De pauzeknop is blijkbaar niet zo gemakkelijk te vinden.

Toch kan het je enorm helpen. Zo heb ik een aantal jaren geleden een periode gekend dat ik elke ochtend een enorme tegenzin in mijn werk ervaarde. Door werkdruk en ‘allerlei gedoe’ op het werk. Een kleine ingreep – die mij toen enorm heeft geholpen – is elke ochtend voor het werk 5 minuten ‘mediteren’. Even een pauzemoment. Gewoon voor mezelf, ogen dicht, focussen op mijn ademhaling, mijn gedachten laten dwalen en daar niets mee doen. Ik werd daar rustig van. Ik begon met 5 minuten, maar dat werd regelmatig meer. Soms een kwartier. Ik nam vervolgens de rust in mijn lijf mee naar mijn werk. Waardoor ik de dag rustig inging.

En tegenwoordig bescherm ik mijzelf, door het werk ongeveer elk uur af te wisselen met 10 minuten tijd voor koffie of iets anders. Even de trap af naar beneden of het zonnetje in de tuin opzoeken bij mooi weer.

Vast in mijn agenda staat al een hele tijd elke dag een half uur ingepland voor ‘Frisse neus, frisse blik’, mijn wandeltijd. Een moment in de dag dat ik oplaad, in beweging ben en vol met inspiratie weer aan het werk ga. Die afwisseling heb ik nodig. Door het in te plannen verplicht ik mijzelf gehoor te geven aan deze behoefte.

Soms is het tijd om ook even langer gas terug te nemen. Even tijd voor ontspanning. Iets anders dan werk.

Gelukkig is het (bijna) vakantie… en is er tijd voor ontspanning. Vertraging. Waarin dromen over ‘later’ weer wat ruimte krijgen. Dat hebben we af en toe gewoon ff nodig.

Hoeveel moeite heb jij om die pauzeknop in te drukken? Ben jij in staat om je dromen over later mee te nemen naar de dag tot dag praktijk? Of word jij al weer snel in het drukke werkzame leven gezogen en komt er van je mooie plannen niets meer?

Droom dan niet alleen tijdens je vakantie, maar zet ook de eerste stap. Kom kennismaken met mij en met wat ik voor je kan betekenen. En dat is niet alleen meer helderheid over mogelijk toekomstig werk dat bij je past. Er is ook aandacht voor tot rust komen in je lijf en hoofd.

Fijne vakantie!